- бесафо
- [بي صفا]1. ҷое, ки дилпазир ва босафо нест; муқоб. босафо2. он ки бо дигарон муносибати соз ва якрӯ надорад
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.